Usytuowany nad chórem na osi z identycznej wielkości co tondo nad prezbiterium witraż przedstawiający głowę Chrystusa w cierniowej koronie, nawiązujący do przedstawień Chusty św. Weroniki. Wizerunek umieszczony jest  centrum krzyża równoramiennego wpisanego w koło. Od portretu rozchodzą się centralnie promienie przenikające owal cierniowej korony stanowiącej wewnętrzną bordiurę. Od strony zewnętrznej forma krzyża jest zdublowana betonowym krzyżem osadzonym w owalu, stąd krzyż w odbiorze ze środka jest zdecydowanie ciemniejszy.  Kompozycja witrażu wyraźnie zakłada centralne światło, emanujące z głowy Chrystusa, które niestety jest niwelowane przez cień. Może to oznaczać, że wstępna koncepcja umieszczenia wielkiego okrągłego otworu okiennego i wypełniającego go witrażu okazała się nie konstrukcyjna i pomimo ukończonego witrażu wzmocniono otwór okienny “maswerkiem” krzyża, który zakłuci kompozycję, ale ocalił owal okna jako całość.  W dolnej partii witraż minimalnie przysłonięty elementami organów. Obok napis ANTONIUS. GEBETS.VER (?)